dinsdag 27 september 2011

Boekverslag Geerten Meijsing

Dood meisje

Geschreven door:
Inge (4 vwo)
Datum ingestuurd:
4 november 2006

Onderkant formulier

Eerste reactie van het boek:

Ik heb dit boek bij vergissing gekozen. Mijn moeder zei dat de schrijfster Doeschka Meijsing erg goede boeken had, maar in de bibliotheek lette ik alleen nog maar op de achternaam Meijsing en pakte dus een boek van Geerten Meijsing.
Ik had dus eigenlijk geen verwachtingen voordat ik het boek ging lezen. Er stond namelijk op de achterkant van het boek ook geen samenvatting of introductie van het boek, zoals bij de meeste boeken. Alleen de titel en de foto zeiden me dat het vast een somber boek zou zijn.

Nu ik het boek gelezen heb, is mijn verwachting inderdaad uitgekomen. Het was een erg somber boek! Het boek ontroerde me erg, al was het soms een beetje té dramatisch. Het begin was zo dramatisch, langdradig en saai, dat ik het bijna weggelegd had. Maar nadat ik me door het begin had heengeslagen, werd het een erg aangrijpend en spannend verhaal.

Samenvatting van het boek

Het boek gaat over een professor die een escortmeisje oppikt, haar in huis neemt en zich als een stiefvader en tegelijkertijd minnaar steeds intensiever met haar gaat bemoeien. Ze is een borderliner, iemand met een (bijna altijd) ongeneeslijke geestelijke stoornis, waarbij je periodes hebt waarin je je fantastisch voelt en gelijk daarna hevige depressieaanvallen hebt.
In het begin lijkt Lily een erg aardig meisje, dat vroeger mishandeld is en daardoor soms een tikkeltje vreemd is. Maar al gauw komt Gardenier erachter dat er meer aan de hand is. Er komen dagen waarin ze alleen maar in bed ligt en hem helemaal vernederd, terwijl ze de volgende dag poeslief samen Disney-films kijken. Op een gegeven moment deelt Lily hem mee dat ze naar Duitsland gaat, om stripper te worden. Ze vertrekt en laat een lange tijd niets van zich horen. Na een tijd belt ze hem op dat het niet goed gaat en hij neemt haar weer in huis. Dit gaat een tijd goed, maar toch vertrekt ze dan weer naar Duitsland. Dat gaat nog een tijdje heen en weer, tot Gardenier helemaal op is. Hij lijdt zelf aan een hartziekte en heeft niet lang meer te leven. Zijn enige levensdoel is nog om Lily op het goede pad te brengen. Hij laat haar opnemen in een gesticht waar meerdere Borderliners in een huis leven, maar al gauw slikt Lily tweehonderdnegentig tabletten van een medicijn! Ze ligt een erg lange tijd in coma en de dokters geven haar op. Maar Gardenier wil haar persé nog verzorgen en neemt haar in huis, met apparatuur en al. Na een tijd is hij zelf zo gek geworden, dat hij de stekkers eruit trekt, Lily gaat dood door gebrek aan zuurstof

Thema en motieven

Er zijn twee hoofdthema’s in dit boek te vinden. De eerste is psychische gestoordheid, de tweede de dood. Het escortmeisje is psychisch gestoord, ze lijdt aan borderline. Blz. 150 (‘’Mooier dan hij het zelf had kunnen verzinnen wist zij haar ondoorgrondelijk verdriet onder woorden te brengen: ‘Er huist in mij een heel klein kwetsbaar meisje, achter de kapotte spiegel zo je wilt, afijn, je hebt die foto’s wel gezien, en dat moet ik uit alle macht beschermen met mijn huidige attributen: mijn lief gezichtje en mijn tieten en mijn kut en mijn sociale vaardigheden. Ik speel altijd toneel. Zodat zij zich niet bloot hoeft te geven in de gedwongen rollen die het impresariaat haar oplegt’.’’) In dit stukje uit het boek geeft precies weer hoe Lily is.
Ook de man, Gardenier is niet helemaal goed in zijn hoofd. Hij loopt het hele boek door bij een psychiater, en dat heeft weer te maken met het tweede thema. Hij loopt bij de psychiater, omdat hij bang is voor de dood. Hij heeft in een coma gelegen en sindsdien koestert hij een grote angst voor de dood. Dit uit hij op Lily, die juist erg uitbundig haar leven lijdt. (Met drugs, verkeerde jongens, het escortbureau en erg veel drank.)

Er zijn een aantal motieven in dit boek.
- Verzet tegen de maatschappij. Blz. 106 (‘’Ze weten niet wat ze met me aan moeten. Liever zouden ze mij terugrijden naar buiten of doorkarren naar de achterkant van het Spital, waar de lijken worden gelost. Daar staan familie en begrafenisondernemer ter wachten om de overschotten in ontvangst te nemen. Teraardebestelling of asbestemming, je weet het niet.’’) In dit stukje geeft Meijsing bijv. zijn mening over de zorgzaamheid van ziekenhuizen. Dit komt nog vaker terug in het boek, bijv. wanneer Lily zich in haar pols heeft gesneden en ze bij het ziekenhuis twee uur moeten wachten op verzorging.
- De dood. In het boek komt het motief dood ook vaak terug. Lily’s vader is dood, Gardeniers vrouw is dood, Gardenier kan elk moment sterven, Lily’s levensstijl kan elk moment haar dood betekenen en de ex-schoonvader van Gardenier (waar hij nog contact mee heeft) is er ook heel erg aan toe.
- Seksualiteit. Er worden door het boek heen vaak seksscènes beschreven. Ook liet Gardenier vaak een escortmeisje komen en Lily heeft gewerkt als escortmeisje.

Verwerkingsopdrachten

BESCHRIJVEND
Beschrijf het uiterlijk van enkele belangrijke personen, uitsluitend op basis van de in het verhaal verstrekte gegevens. Citeer dus.

Over Gardenier:
Blz. 10 (‘’Die man uit Deventer beweerde dat hij sinds jaar en dag (wanneer we in de bronnen teruggaan vanaf 1958), bijna dagelijks een eenzaam heerschap had zien dwalen, wiens natuur die van een zwerver was en wiens verschijning – mager, onwerelds, gegroefde en beproefde kop, met eeuwige hoed en wandelstok die zijn stramme voortschrijding scandeerde – volledig paste in de karakteristiek van een provinciestad.’’)
Blz. 11
(‘’Ook had hij, mijn zegsman, geconcludeerd dat de afwerende hardheid die zijn gezicht kenmerkte, niets anders was dan een masker waarachter een gevoelig en gekwetst mens zich verbergt.’’)

Over Lily:
Blz. 25 (‘’Dit meisje was bepaald te klein naar zijn smaak. Ze had geen jas bij zich en droeg over een laag uitgesneden shirtje (minstens cup c) een openhangende blouse in zebrapatroon, een strakke broek. Haar leeftijd was in orde: ze kon amper de bestelde achttien zijn.’’)
Blz. 27 (‘’Ongecoiffeerde Venetiaanse krulletjes tot in haar nek, een stem die klokte als wijn in het glas en toen ze hem aankeek met die winnende blik, weken haar volle lippen gul uiteen in een klaterende lach. Prachtige tanden in een gulzige mond. Perendrups en frambozenjam.’’)
Blz. 147. (‘’In mum van tijd was ze opgemaakt en aangekleed, krijtbleek gezicht, donkerrode lippenstift en een zwarte avondjurk met spaghettibandjes van Tehen.’’)

VERDIEPEND
Kies één persoon uit het boek, die heldhaftige eigenschappen heeft. Noem die eigenschappen en leg uit waarom je dat zo vindt.

Ik heb gekozen voor Gardenier, de man die Lily in huis neemt. Zijn goede eigenschappen zijn: vastberadenheid, geloof in het goede van elk mens, opoffering, en zijn geduld.
Gardenier is ten eerste natuurlijk al erg aardig dat hij gewoon een vreemd meisje in huis neemt, omdat ze nergens anders naar toe kan. Dit zouden sowieso niet veel mannen/vrouwen doen. En elk normaal mens zou met een borderliner als Lily de moed na een tijd al hebben opgegeven, maar Gardenier gaat zelfs naar Duitsland toe om Lily te zoeken! Terwijl ze hem totaal vernederd en verdrietig heeft achtergelaten. Gardenier zelf heeft te horen gekregen dat hij niet lang meer te leven heeft en dat het gevaarlijk is als hij niet rustig aan doet. Maar toch blijft hij zich met Lily bemoeien. Hij laat het gewoon over zich heen komen als Lily hem weer eens aanvalt, of hem bekogeld met het servies.

Eindoordeel:

Ik vond het verhaal dat verteld werd erg goed en aangrijpend. Het begin van dit boek was erg langdradig en niet te volgen, maar als je eenmaal door het begin heen bent gekomen, wordt het verhaal erg mooi en spannend. Het was ook niet echt noodzakelijk om het begin goed te begrijpen, want de rest van het boek stond er een beetje los van. De schrijfstijl van dit boek is ook wel prettig om te lezen, niet te moeilijke woorden of erg lange onbegrijpelijke zinnen. Maar soms is het net iets té dramatisch geschreven, waardoor het verhaal een beetje onwerkelijk wordt. (Terwijl de schrijver beweert dat het echt gebeurd is allemaal.) Blz. 13(‘’Nogmaals wil ik getuigen dat dit een waargebeurd verhaal is, nog voor het is begonnen; en dat het nog niet afgelopen zal zijn als ik klaar ben.’’)

Ik denk dat de schrijver wil laten zien, dat mensen ook wel eens iets voor een ander kunnen doen, in plaats van altijd aan zichzelf te denken. Ook denk ik dat hij wil laten zien hoe moeilijk het leven van een borderliner is en natuurlijk ook voor de omgeving van de borderliner. (Het smijten met het servies, het totaal afkraken van Gardeniers huis, leefstijl en vrienden.) De schrijver van dit boek heeft erg goed neergezet hoe moeilijk het is om met een borderliner te leven en hoe weinig medicijnen helpen om te genezen. Door dit boek krijg je dus onbewust ook veel informatie over de ziekte borderline mee. Ook kun je door middel van dit boek ook begrijpen dat mensen met borderline niet bewust mensen vernederen, pijn doen en veel aandacht nodig hebben.

Wat verder ook wel te waarderen is aan dit boek, is dat Meijsing je eigenlijk een beetje uitdaagt om zelf ook na te denken. Wat zou ik doen in zo’n situatie? Zou ik ook zoveel geduld hebben gehad met Lily? Zou ik haar überhaupt in huis hebben genomen? Ik zou het niet zo gauw weten…. Misschien dat Gardenier zoveel geduld met haar had, omdat hij zelf ook een beetje zo als zij was en dat hij haar daarom goed begreep….

Als ik het een cijfer zou moeten geven, zou ik het boek een 9 geven. Ik ben van plan om wel meer boeken te gaan lezen van deze schrijver!

(Dit boekverslag troffen we aan op http://www.scholieren.com.
Mocht de schrijfster bezwaar hebben tegen plaatsing, verzoeken we haar contact met ons op te nemen.)

1 opmerking:

  1. Maarten Dieben, Münster28 september 2011 om 13:25

    Naar aanleiding van Professor Gardenier in dit boek: het is mij zeer vreemd overgekomen, niet, dat bij mijn weten geen enkele Nederlandse recensent uit de beschrijvingen heeft kunnen opmaken dat hij een dubbelganger is van de ten onrechte met de damnatio memoriæ getroffen Hollandse taalkundige Gerben Colmjon - die geen hoge pet op had van de Nederlandse Literatuur. Colmjon sleet de laatste dagen van zijn leven in Deventer, precies in 'het oudste stenen huis van Nederland', waarop sinds kort een plaquette met zijn naam is aangebracht. Je moet wel heel wat lettertjes gegeten hebben om zulke verwijzingen te kunnen begrijpen, zoals de tegendraadse Meijsing het in de woorden van Tintin zou zeggen. De ideeën van Gerben Colmjon stonden haaks op die van de overschatte en inmiddels verouderde Knuvelder. Het is tijd dat uw Colmjon weer teruggehaald wordt in de Nederlandse Literatuurgeschiedenis. Meijsing heeft een aanzet gegeven, die niemand heeft opgepakt. Hij citeert (zonder verwijzing) nota bene Colmon letterlijk, uit de interviews die de man zichzelf uit wanhoop heeft afgenomen! Met permissie. Goede gymnasiast overigens, die zo'n helder verslag van zo een moeilijk boek kan maken. Meine hoge achting!

    BeantwoordenVerwijderen